Olav Kooij heeft de vierde etappe van Tirreno-Adriatico gewonnen. Na een chaotische rit, met waaiers en weinig organisatie in het peloton, sprintte de 23-jarige Nederlander in Trasacco naar de zege. Achter hem zorgden Rick Pluimers en Mathieu van der Poel voor een volledig Nederlandse top drie.
Gedurende de 190 kilometer lange etappe leek het er lange tijd niet op dat Kooij nog mee zou kunnen sprinten om de zege. Toen het peloton in waaiers brak, zat hij niet bij de voorste groep. Toch wist de renner van Visma-Lease a Bike zich terug te knokken en was hij zelfs nog fris genoeg om Pluimers en Van der Poel in de sprint te verslaan.
Filippo Ganna blijft de leider in het algemeen klassement.
Regenachtig
In opnieuw regenachtige en winderige omstandigheden vertrokken de renners voor de vierde etappe van Tirreno-Adriatico. Direct vanuit de start stond de eerste klim op het programma. Manuele Tarozzi, leider van het bergklassement, was dus direct scherp. Hij kwam als derde aan op de top en verzekerde zich zo van nog een dag in de groene trui.
In de kopgroep van de dag, die pas werd gevormd toen de eerste berg achter de rug was, zat met Gijs Leemreize één Nederlander. Het vijftal vooraan bestond verder uit de Duitser Jonas Rutsch, de Spanjaard Jorge Arcas, de Italiaan Mirco Maestri en de Deen William Blume Levy.
Het peloton brak ondertussen onder aanvoering van Ineos-Grenadiers in meerdere waaiers uiteen. Het zorgde voor problemen bij sprinters Jonathan Milan en Dylan Groenewegen, die al snel een grote achterstand hadden op het peloton. Ook Kooij miste de slag en moest in de achtervolging.
Na een enorme inspanning lukte het de groep-Kooij met nog vijftien kilometer te gaan toch nog aan te sluiten bij het flink uitgedunde peloton.
Kopgroep houdt het lang vol
Leemreize hield het met de kopgroep lang vol om voor het peloton uit te blijven rijden, maar op vier kilometer van de finish moesten de moegestreden vluchters zich toch gewonnen geven. In de laatste kilometers liet Van der Poel zich even zien. Hij reageerde op de gedemarreerde Ier Ben Healy, viel vervolgens zelf aan, maar zakte ook snel weer terug.
Van enige organisatie in het peloton was geen sprake in de slotfase, waardoor een groep van drie renners tot vlak voor de finish zicht had op de ritzege. Toch werd er vanuit het peloton nog een sprint uitgeperst, waarin Kooij de sterkste was.