Nog nooit kwam Justin Kluivert met zo’n goed gevoel bij Oranje als deze week. Hij is sinds een maand trotse vader, blinkt al wekenlang uit in de Premier League en kan niet wachten om z’n bloedvorm door te trekken naar het Nederlands elftal. “Ik heb altijd geweten wat ik kon.”
De combinatie van een piekfijne grasmat, het zonnetje in Zeist en de komende Nations League-kwartfinale tegen Spanje maakt blijkbaar het beste in Kluivert los. Aan de rand van het trainingsveld komt hij als een volwaardig poëet uit zijn woorden.
“Ik denk dat die bloem van me nu begint te bloeien”, zegt hij middenin het interview. “Ik ben nu 25 jaar. Ik voel dat die bloem beetje bij beetje opengaat, hopelijk ook in Oranje.”
Pas 25 jaar dus. maar al een heel voetballeven achter zich. Als zoon van oud-voetballer Patrick Kluivert debuteerde hij op 17-jarige leeftijd voor Ajax, om vervolgens een reis langs alle grote Europese voetbalcompetities te maken.
Hij speelde bij AS Roma, bij RB Leipzig, bij OGC Nice, bij Valencia en nu bij Bournemouth in Engeland. Na veelal verhuurbeurten en mindere periodes is hij nu duidelijk op zijn plek, met twaalf goals in 28 Premier League-duels.
Rust, reinheid, regelmaat
“Ik ben blij dat het er eindelijk weer uitkomt”, vertelt hij over zijn vorm. “Ik ben veel verhuurd geweest en dat raad ik niet veel mensen aan. Nu heb ik rust en kan ik mij van mijn beste kant laten zien. Dat doe ik graag.”
“Wat daarbij helpt, is dat ik al langere tijd fit ben. Ik denk dat heel Nederland wel heeft gezien wat ik kan. En zich ook heeft afgevraagd waar dat was heel die tijd. Ik ook”, zegt Kluivert in alle eerlijkheid. Toch heeft de rappe aanvaller altijd vertrouwen in zichzelf gehad. “Ik sta positief in het leven.”
En dat heeft hij de afgelopen jaren ook nodig gehad. Tussen interland twee en interland drie zat meer dan zes jaar. En in al die jaren hield Kluivert Oranje in zijn achterhoofd. Ook toen Dick Advocaat belde met de vraag of hij niet voor Curaçao wilde uitkomen.
De voorspelling van Overmars
En nu kan bondscoach Koeman niet om hem heen. Zijn prestaties bij Bournemouth, middenmoter in Engeland, vallen op. Net als zijn positie. Jarenlang speelde dribbelaar Kluivert op de vleugels, maar inmiddels is hij een ‘nummer 10’ geworden, als aanvallende middenvelder kort achter de spits.
“Ik weet nog dat de trainer (Andoni Iraola, red.) me voor het eerst op die positie zette. Ik dacht: oké, een keer iets anders. Ik zag het wel zitten. Sindsdien ben ik daar niet meer weggeweest.”
“Wel grappig”, gaat Kluivert verder, “toen ik mijn contract bij Ajax tekende, had ik het met Marc Overmars, de technisch directeur toen, ook over mijn positie. Hij vroeg waar ik mezelf uiteindelijk zag spelen. Toen schreef hij wat op een papiertje en daarna vroeg hij aan mij wat ik dacht, om te kijken of we hetzelfde dachten.”
Kluivert sprak de ambitie voor ‘nummer 10’ uit. “En toen liet Marc dat blaadje zien en daar stond hetzelfde op.”
In Oranje speelt Koeman vaak met een ‘valse’ rechtsbuiten op papier, die naar binnen trekt en zo in de praktijk vaak op ’10’ uitkomt. Zo deed Xavi Simons het veelal. Kluivert zou dat ook kunnen.
Terug naar de bloem die, volgens Kluivert, begint te bloeien. Ooit zat hij, als groot talent na een miljoenentransfer, in een kast van een huis in Rome, waar hij verpieterde, zonder vrienden en familie.
Terug in Mestalla
Nu is hij een volwassen vent, een getrouwde man, vader van een dochter. Die stabiliteit en het daarbij behorende geluk geeft hem de kans om te groeien. “Toen ik vroeger bij Oranje zat, was ik er eigenlijk nog niet klaar voor. Nu wel.”
Waar hij voorheen nog spanning voelde rondom de bekendmaking van de selectie, was hij er dit keer van overtuigd erbij te zitten. De volgende stap is een plaats in de basis. “Stap voor stap komen we daar wel in. Daar geloof ik in.”
Kluivert kijkt al uit naar de return tegen Spanje, zondag in Mestalla. Het stadion waar hij, net als zijn vader, voor Valencia speelde. “Ik krijg al veel berichten van Spaanse fans die het leuk vinden om me daar weer te zien voetballen. Het is echt mijn lievelingsstadion. Na de Johan Cruijff Arena natuurlijk.”