Achttien keer droeg hij het befaamde oranje shirt. Maar dat beeld, te zien geweest bij het Nederlands voetbalelftal onder 17, onder 18 en onder 19 jaar, keert niet meer terug. De in Amsterdam geboren Dean Huijsen heeft gekozen voor de Spaanse nationale ploeg en de verdediger van Bournemouth maakt misschien vanavond al zijn debuut tegen uitgerekend Nederland.
Oranje en Spanje treffen elkaar in de kwartfinales van de Nations League. Vanavond eerst in De Kuip en zondag de return in Valencia.
Het is een opmerkelijke speling van het lot, dat Huijsen uitgerekend nu zijn eerste oproep heeft gekregen voor de regerend Europees kampioen. Die kwam de nog net 19 jaar oude centrumverdediger ter ore terwijl hij met zijn hoofd al bij het Spaanse elftal onder 21 zat. “Mijn ouders belden me. Ik ben zo trots.”
Dat Huijsen, die in 2022 nog de hoop uitsprak ooit voor het Nederlands elftal te uit te komen, toch voor Spanje koos, is niet heel verbazingwekkend. Hij was nog maar vijf jaar toen het gezin Huijsen naar Marbella emigreerde. Vooral vader Donny was destijds toe aan een nieuw begin.
Cocaïnehandel
Donny Huijsen stond in de jaren negentig bij Ajax te boek als een groot talent, maar kwam daar niet verder dan één wedstrijd in het eerste. De spits leefde bepaald niet voor zijn sport. Integendeel, het uitgaanscircuit was hem niet vreemd, net zomin als contacten met criminelen. In 2006 ontsnapte hij zelfs in hoger beroep aan een celstraf van vijf jaar wegens cocaïnehandel.
In Zuid-Spanje kwam Dean op de radar bij voetbalclub Málaga. Daar plukte Juventus hem op 16-jarige leeftijd weg, hoewel ook Real Madrid belangstelling toonde. Een weloverwogen beslissing: de tiener kende zijn klassiekers en koos voor de club van onverschrokken verdedigers als Giorgio Chiellini en Leonardo Bonucci.
“Ik ging naar Italië om mij in defensief opzicht te verbeteren. In Italië is de verdediging de sleutel”, vertrouwde hij onlangs de Spaanse sportkrant Marca toe. “Ik wilde completer worden.”
‘Goed aangepast’
Huijsen haalde het eerste van Juventus, al bleef het tot één optreden beperkt. Na een half jaartje AS Roma op huurbasis – en wat nuttige tips van toptrainer José Mourinho – volgde in de zomer van 2024 een transfer naar Bournemouth, de club van Oranje-international Justin Kluivert.
Een verhuizing naar de Premier League dus, een competitie die de lange (1,97 meter), maar ook ranke verdediger niet bepaald op het lijf geschreven leek. Maar mocht het hem al ontbreken aan de fysieke kracht waar menig verdediger in Engeland juist op leunt, hij hield zich moeiteloos staande bij de middenmoter.
Huijsen: “Ik denk dat ik mij goed heb aangepast aan wat er in Engeland van spelers gevraagd wordt. Er wordt wel vaak gepraat over fysieke kracht, maar verdedigen draait ook om het mentale. Natuurlijk vecht je vaak duels uit, maar er zijn ook genoeg situaties waarin je kansrijker bent als je het duel juist niet aangaat.”
Switch
Ook het hoge tempo en de intensiteit waarmee in de befaamde Engelse competitie gespeeld wordt, bleken geen onoverkomelijk probleem voor de voetballer, die in oktober 2023 met Oranje onder 19 tegen Belgische leeftijdsgenoten speelde, maar vijf maanden later zijn eerste wedstrijd voor Spanje onder 19 afwerkte.
In Marca legt hij die switch uit. “In eerste instantie had ik geen Spaans paspoort, maar toen de mogelijkheid zich voordeed om versneld een paspoort te krijgen, heb ik de beslissing genomen. Spanje is mijn thuis. Ik heb mijn hele leven in Spanje gewoond en hier alles op het gebied van voetbal gedaan. Mijn jeugdvrienden zijn Spaans.”
En dat is zijn idool ook. “Sergio Ramos is voor mij de beste centrale verdediger ooit. Hij had alles: goed aan de bal, verdedigend agressief, hij kon doelpunten maken. En hij was een echte leider. Maar Virgil van Dijk is ook een heel goede centrumverdediger. Ik denk dat hij op dit moment de beste is.”
‘Een eer’
Zijn voormalige landgenoot gaat Huijsen, die vloeiend Spaans, Nederlands, Italiaans en Engels spreekt, vanavond hoe dan ook tegenkomen. En misschien wel in het veld, tijdens de wedstrijd. “Ik kijk ernaar uit om te spelen, ik hoop dat het gebeurt.”
Dat hij dan uitgerekend tegen Nederland debuteert, maakt hem niet uit. “Opgeroepen worden was al het beste moment van mijn carrière en spelen voor Spanje maakt mij helemaal trots, tegen wie dan ook. De beste spelers zijn in Spanje te vinden en het is een eer om bij hen te zijn.”
“Ik weet niet hoe ik ontvangen zal worden”, neemt hij vast een voorschotje op een mogelijk optreden in de Rotterdamse Kuip, “goed of slecht. Maar ik heb gedaan wat ik voelde.”