Het is druk bij een aanmeldcentrum van het Israëlische leger bij Tel Aviv. Want naast een nieuwe lichting dienstplichtigen die zich komt melden, staan er ook zo’n vijftig demonstranten. Ze hebben spandoeken vast met teksten als “Stop de genocide” en “Weiger kinderen te doden”.

De demonstranten zijn er om de 18-jarige dienstweigeraar Ella Keidar Greenberg te steunen. Zij moet zich melden bij het leger om de gevangenis in te gaan. Want dat is de straf die je krijgt als je dienstweigert in Israël.

Maar Keidar Greenberg is overtuigd van haar besluit. “Mijn land pleegt een genocide in Gaza. Daar moet ik volgens de wet aan meewerken en dat wil ik niet”, zegt ze.

De jonge vrouw is met die mening sterk in de minderheid in Israël. Want hoewel steeds meer Israëliërs willen dat er een einde komt aan de oorlog, zijn er maar weinig mensen die publiekelijk dienstweigeren. Velen zien het leger als het moreel meest hoogstaande leger ter wereld en zien niet hoe er sprake kan zijn van genocide.

Grote consequenties

Sinds 7 oktober 2023, de dag dat Hamas Israël aanviel, is Greenberg de negende persoon die publiekelijk haar dienstplicht niet wil voldoen. Dat is geen makkelijke stap, want het weigeren van de dienstplicht heeft in Israël grote consequenties.

Naast een gevangenisstraf die maanden kan duren heeft zo’n besluit ook gevolgen voor je carrière. En weigeraars krijgen te maken met veel onbegrip en zelfs haat vanuit de samenleving.

Greenberg heeft vooral online met veel haat te maken: “Mijn familie is het niet met mij eens, maar accepteert mij wel. Maar online krijg ik berichten waarin mensen mij verrader noemen, zeggen dat ik maar naar Gaza moet gaan, of dreigen met geweld.”

‘Ze noemen ons verraders’

Ook Itamar Greenberg weigerde de dienstplicht en zat een celstraf uit van 197 dagen. Hij kwam onlangs vrij en is bij het protest om Keidar Greenberg te steunen. “Ik wilde sowieso niet het leger in, omdat ik niet wil meewerken aan de bezetting. Maar ik wil al helemaal geen onderdeel zijn van genocide.”

Hij krijgt net als zijn naamgenoot veel kritiek en haat, vertelt hij. “Voor 7 oktober haatten mensen ons al. Ze noemen ons verraders. Maar 7 oktober gaf mensen nog meer redenen om ons aan te vallen en tegen ons te schreeuwen.”

Soul Behar Tsalik zat tot voorkort ook vast omdat hij de dienstweigerde. Hij merkt dat de reacties zijn veranderd sinds de aanval van Hamas:” Sinds 7 oktober is iedereen radicaler en harder geworden. Maar ik denk niet dat mensen echt begrijpen wat we zeggen. Ze zijn bang, voelen zich onveilig en denken dat wij tegen hun kinderen zijn die wel het leger in gaan. Dat gevoel snap ik wel. Maar ik streef naar vrede en wat het Israëlische leger doet is alleen maar meer geweld en daar wil ik geen onderdeel van zijn.”

De woede en onbegrip vanuit de samenleving richting dienstweigeraars is ook bij het protest te merken. Vooral bij de ouders die hun dienstplichtige kinderen komen brengen, maakt het protest veel los.

Meerdere ouders lopen op de demonstranten af en beginnen tegen ze te schreeuwen. Er wordt geduwd en spandoeken worden kapotgemaakt. Een man gaat op een intimiderende manier dicht tegen een demonstrant aan staan en schreeuwt dat hij moet vertrekken. Wijzend naar het aanmeldcentrum van het leger zegt hij tegen de demonstrant: “Zonder die Israëliërs zou je hier niet eens kunnen wonen.”

Woedende tegendemonstranten

Een vrouw die dranghekken omgooit en schreeuwt naar de demonstranten, loopt trillend van woede weer terug naar de ingang van het aanmeldcentrum. “Ze zijn een grap”, zegt ze, wijzend naar de demonstranten. “Mijn dochter gaat nu het leger in. Wij hebben geen keuze in ons land. Dit is Israël en dit is hoe wij leven. En dit is hoe we moeten leven.”

Toch lijken de demonstranten niet onder de indruk van het geschreeuw en geduw. Keidar Greenberg: “We zijn het gewend. Dit zien we elke keer als we demonstreren, maar we kunnen het aan.”

Als het voor Greenberg tijd is om zich bij de militairen te melden voor haar celstraf, klinkt er veel gejuich en applaus. Want ook al zijn de demonstranten sterk in de minderheid, ze zijn ervan overtuigd dat zij het juiste doen. Greenberg: “Wij zijn een minderheid in Israël, maar daarom is het belangrijk dat we doorgaan met ons verzet. Want we kunnen niet zo doorgaan.”

Door Haluk