Lorena Wiebes had al de nodige overwinningen op haar palmares, maar in Italië boekte ze misschien wel de grootste zege uit haar carrière. Milaan-Sanremo is één van de vijf wielermonumenten en nu de koers is teruggekeerd op de vrouwenkalender mag Wiebes zich dus direct winnares van een monument noemen.
“Ja, dat denk ik wel dan. Ik moet nog een beetje realiseren hoe groot deze wedstrijd is.”
Wiebes staat te boek als sprintster, maar op weg naar Sanremo kon ze moeiteloos mee op de beklimmingen van de Cipressa en de Poggio. En dat was mede te danken aan haar goede voorbereiding. “Ik heb hier genoeg getraind de afgelopen dagen, dus ik wist de klim uit mijn hoofd. En de afdaling ook.”
Zo reed Wiebes naar de winst in Sanremo Women:
Wiebes overleefde de beklimmingen vrij gemakkelijk, maar een late uitval van Elisa Longo Borghini kon nog roet in het eten gooien. De Europees kampioene werd echter te hulp geschoten door de wereldkampioene, haar ploeggenote Lotte Kopecky.
“Ik twijfelde om te volgen, maar toen keek ik achterom en zag ik Lotte aankomen. Toen wist ik dat ik zelf niet hoefde te achtervolgen en dat Lotte het zou dichtrijden. Ik ben Lotte daar heel dankbaar voor. Een beetje net als vorig jaar bij de mannen met Mathieu van der Poel en Jasper Philipsen.”
Bijna verrast door Vos
In de sprint was Wiebes favoriet, maar werd ze nog bijna verrast door Marianne Vos. “Ik wilde niet te vroeg komen. Toen voelde ik Vos komen en gelukkig was er nog een gaatje om ertussendoor te gaan.”
Bekijk de reacties van Marianne Vos, Lotte Kopecky en Puck Pieterse:
Zelfs voor de 37-jarige Marianne Vos, die in 2006 haar doorbraak beleefde, was het de eerste keer dat ze deze koers reed. De vrouweneditie van Milaan-Sanremo werd namelijk in 2005 voor het laatst gereden.
Vos ervaarde een hectische koers: “Iedereen wil overal vooraan zitten, waardoor er lastige situaties ontstaan en helaas ook een aantal valpartijen.”
In de sprint slaagde Vos er bijna in om Wiebes te verslaan, maar teleurgesteld was ze niet. “Natuurlijk ga je voor de overwinning en is tweede niet hetgeen waar je voor komt, maar in een sprint tegen Wiebes weet je wel dat het heel moeilijk gaat worden. Dus dan is tweede eigenlijk best wel iets om tevreden mee te zijn.”