Het zijn twee concurrenten van elkaar: Luuc van Opzeeland en Kiran Badloe. De een haalde afgelopen zomer olympisch brons in Parijs en de ander won Expeditie Robinson.
Na deze twee totaal verschillende zomers gaan de windsurfers opnieuw de strijd met elkaar aan, want de strijd om wie er op het onderdeel iQfoil uitkomt voor Nederland op de Spelen van Los Angeles in 2028 ligt weer open.
Het was februari 2024 toen Badloe een fikse teleurstelling te verwerken kreeg. De winnaar van het olympisch goud in Tokio (2021) wist zich niet te plaatsen voor Parijs.
“Dat hakte er afgelopen zomer wel in. Je hebt er vier jaar hard voor gewerkt en je gaat er vol voor. Als het dan niet lukt, valt de agenda ineens leeg. Alles waar je het voor doet, is er ineens niet meer. Dat was moeilijk om mee om te gaan”, vertelt de 30-jarige windsurfer.
Een totaal andere zomer, onder de Maleisische zon, volgde. Badloe werd wel gevolgd door camera’s, maar dan voor het programma Expeditie Robinson, waar deelnemers proberen te overleven op een onbewoond eiland. “Ik heb altijd gezegd dat ik daar aan mee wilde doen. Dat het op mijn pad kwam was mooi en leuk.”
‘Nooit aan stoppen gedacht’
Maar de tv-show vulde alleen de leegte in zijn agenda, niet de leegte van het niet windfoilen. Badloe maakt zich daarom op voor een nieuwe olympische cyclus. Die begon afgelopen weekend met de start van het nieuwe seizoen, bij de Grand Slam Worldcup op Palma de Mallorca.
Bekijk hier een reportage vanuit Spanje:
“Door afstand te nemen van de sport, had ik door wat ik miste. Het leven dat ik heb als topsporter is fantastisch en ik ben nog niet bereid er een punt achter te zetten. Ik heb er juist nog heel veel zin in.”
‘Brons is motivatie’
Dat geldt ook voor zijn grootste concurrent. Van Opzeeland behaalde brons in Parijs en is daar nog altijd niet blij mee. “Als ik terugkijk, is er zoveel fout gegaan die week. Kon ik het maar terugdraaien. Ik baal nog steeds wel ja, want ik kwam niet voor brons.”
Toch is die medaille goede motivatie voor de 25-jarige foiler. “De afgelopen weken moest ik binnen trainen, op de fiets. Dat is niet mijn grootste hobby. Maar ik zag telkens in de hoek die bronzen medaille staan en bleek een goede reminder: daar doen we het voor.”
Niet samen trainen
Met de eerste wedstrijd achter de rug (Van Opzeeland werd achtste en Badloe 24ste) is het traject richting Los Angeles gestart. De twee zullen er alles aan doen om de Spelen over vier jaar te halen en dat doen ze zonder elkaar.
Want de twee blikvangers van het windsurfen hebben een totaal verschillend karakter en dat botst. De twee trainen dus in aparte trainingsgroepen.
“In een ideale wereld zouden ze samen in de sportschool staan en op het water zijn”, vertelt Aaron McIntosh, hoofdcoach van het watersportverbond. “Maar het is hoe het is. Het zou stom zijn om ze gedwongen bij elkaar te zetten. Het zijn twee verschillende sporters met verschillende persoonlijkheden. We hebben in ieder geval wel twee goede kanshebbers als het op winnen aankomt.”
En dan is het nu voor Badloe dus zaak om Van Opzeeland deze keer achter zich te houden richting Los Angeles. Maar als dat lukt, is het gevaar nog niet geweken, weet de windsurfer.
Er kloppen namelijk ook nog jonge honden op de deur. Bijvoorbeeld Hidde van der Meer uit Grou, die afgelopen weekend de beste Nederlander werd in Palma de Mallorca.
“Maar ook Joost Vink en Max Castelijn zetten stappen naar voren. Zij varen serieus hard. Het is niet aan de orde dat het alleen tussen Luuc en mij gaat. De nieuwe lichting kan het ons in een paar jaar tijd heel moeilijk gaan maken.”