Mathieu van der Poel heeft na een indrukwekkend optreden voor de derde keer op rij wielermonument Parijs-Roubaix gewonnen. Hij legde de laatste ruim 37 kilometer solo af, nadat een duel met Tadej Pogacar was geëindigd door een val en materiaalpech bij de wereldkampioen en regerend Tourwinnaar.
Van der Poel hield Pogacar, die bij zijn eerste deelname bij de profs nog wel tweede werd, op ruim een minuut achterstand en zegevierde in de 122ste editie van de kasseienklassieker in Noord-Frankrijk.
Met zijn derde zege op een rij schaart Van der Poel zich in een illuster rijtje met Francesco Moser (1978, 1979, 1980) en Octave Lapize (1909, 1910, 1911), zij gingen de Nederlander voor met drie zeges op een rij.
Alleen Roger De Vlaeminck en Tom Boonen wonnen Parijs-Roubaix vaker dan Van der Poel. Beide Belgen zegevierden viermaal in de ‘Hel van het Noorden’, bij De Vlaeminck en Boonen zaten er echter ook jaren zonder zege tussen.
De eerste uren van de loodzware koers van 259,2 kilometer, waarvan 55 over kasseien, vlogen in een ziedend tempo voorbij. Een kopgroep van acht maakte zich los van het peloton, waarin het zelden rustig was. Iedereen reed met hoogspanning in de benen en het hoofd richting de kasseien.
Al voor het peloton kon beginnen aan de beproevingen over de vaak schots en scheef liggende keien, eisten de zenuwen en het parcours hun tol. Met dertig kasseistroken tussen startplaats Compiègne en de iconische wielerbaan in Roubaix was niet alleen kracht en inhoud doorslaggevend, zoals altijd was het ook balanceren tussen pech en geluk.
Van der Poel zette zijn ploeggenoten op kop in de hoop achter hen uit de problemen te kunnen blijven. Vrijwel constant werd de Nederlander daar geschaduwd door de man in de regenboogtrui: Pogacar.
Over de deelname van de Sloveen werd lange tijd gespeculeerd. Geruchten werden ontkend, maar ook gevoed door de hoofdrolspeler en zijn UAE-ploeg. Na het winnen van onder meer drie keer de Tour de France, het WK op de weg en – vorige week – zijn tweede Ronde van Vlaanderen, waagde Pogacar zich zondag ook aan de ultieme test op kasseien.
Tussen de vaak grotere en zwaardere, een voordeel op kasseien, specialisten toonde Pogacar zich een uitdager die niet kon worden onderschat.
Op liefst 103 kilometer voor de finish toonde hij voor het eerst zijn kunsten. Ingeleid door een versnelling van Mads Pedersen schoof de Sloveen naar voren op de Haveluy à Wallers. Van der Poel zag het gebeuren, kroop naar het wiel van Pogacar en nam de leiding over. Aan de vroege vlucht kwam spoedig een einde, de hoofdrollen waren opgeëist door de favorieten.
Aanvallen in het bos
De aanloop naar de beruchte kasseistrook in het Bos van Wallers-Arenberg was dit jaar opnieuw veranderd omwille van de veiligheid. De snelheid ging er door een bochtencombinatie uit, eenmaal in het haast mythische bos waren het opnieuw de twee grote tenoren die het tempo opvoerden.
Dat zette zich door op de volgende kasseistroken en zelfs op de geasfalteerde tussenstukken, waardoor slechts een groepje van vijf overbleef: Pedersen, Stefan Bisseger, Philipsen, Pogacar en Van der Poel.
Onder anderen Stefan Küng, Visma-kopman Wout van Aert en zijn piepjonge Visma-ploeggenoot Matthew Brennan (19) konden niet volgen.
Nadat Pedersen lek was gereden en Bisseger had moeten lossen, moest ook Philipsen passen.
Val Pogacar
Met nog 38 kilometer te gaan, miste Pogacar een bocht op een kasseistrook, belandde in de omheining en had problemen met zijn versnellingsapparaat. Van der Poel ging solo, maar moest eraan blijven trekken om Pogacar op achterstand te houden.
Pas toen de Sloveen opnieuw pech kreeg en van fiets moest wisselen, groeide Pogacars achterstand naar een minuut. Van der Poel kon zich zelfs nog een fietswissel permitteren.
Hij voegt een derde kassei toe aan zijn indrukwekkende prijzenkast. Met ook al driemaal de Ronde van Vlaanderen en tweemaal Milaan-Sanremo heeft Van der Poel (30) acht wielermonumenten op zijn naam. Net als Pogacar, die zichtbaar genoot bij het binnenrijden van de wielerbaan.
Terwijl de twee hoofdrolspelers elkaar omhelsden, won Pedersen het sprintje om de derde plaats van Van Aert en Florian Vermeersch.