Zelfs voordat president Trump op de pauzeknop drukte en importheffingen voor 75 landen bijstelde naar 10 procent zagen exporteurs en producenten in India al de voordelen van hogere heffingen. India’s maakindustrie groeit lang niet zo snel als de overheid zou willen. Trumps importheffingenlijst maakte van India opeens de interessantste optie in de regio om te produceren. Ook nu de hogere heffingen zijn uitgesteld is het optimisme in India nog niet verdwenen.
Economen zijn voorzichtig optimistisch over de kansen van India in deze roerige tijden. Daarvoor moet het wel snel handelen om hardnekkige obstakels te verwijderen die snelle groei van bijvoorbeeld de textiel-, metaal- en elektronica-industrie nu nog tegenhouden.
Kansen
In de eerste versie van Trumps lijst met heffingspercentages kwam India er al relatief goed van af met een tarief van 27 procent. Landen als Bangladesh, Vietnam en Taiwan werden veel hoger belast. Daardoor werd India aantrekkelijker als locatie om vanuit de importeren.
Volgens de Times of India zouden in de laatste dagen van maart vijf vliegtuigen vol iPhones vanuit de Foxconn-fabriek in Chennai naar de Verenigde Staten zijn gevlogen. Om de importheffingen vanuit China te ontlopen, werd de productie in die fabriek volgens de krant opgevoerd. Nu wordt er ook op zondag gewerkt.
“India’s grootste concurrent China wordt hard geraakt. In theorie is alles wat daar gemaakt wordt nu, voor de Amerikaanse markt in ieder geval, voor het grijpen door andere landen”, zegt econoom Sanjay Kathuria.
Fabriek van de wereld
Als huidige vijfde economie wil India in de komende jaren bij de top drie van economische wereldmachten horen, maar dan moet het meer gaan produceren. Meer dan de helft van de bevolking is nu nog werkzaam in de landbouw, naar Chinees voorbeeld moet er een draai gemaakt worden naar de industrie om productie te verhogen.
Dat is een uitdaging volgens Kathuria: “Een derde van de goederen die wereldwijd geproduceerd worden in fabrieken komt uit China. Om die industrie over te nemen, moet je als land een divers en complex systeem hebben.”
Sinds zijn aantreden in 2014 heeft premier Modi als doel om de economie te laten groeien door een uitbreiding van de productiesector. Met behulp van buitenlandse investeringen en eigen investeringen in de hightechproductiesector.
‘Make in India’ moet honderd miljoen banen opleveren en zo de werkloosheid tegengaan. 23 miljard dollar werd geïnvesteerd om het aandeel van de maakindustrie te verhogen naar een kwart van het bruto binnenlands product. Maar het afgelopen fiscale jaar was het 14 procent, dat is zelfs 1 procentpunt lager dan tien jaar geleden. “Dat komt doordat het niet lukt de arbeidsintensieve productie te laten groeien”, zegt Kathuria.
Obstakels verwijderen
Als India een groter onderdeel wil worden van de wereldwijde goederenhandel moet het een aantal obstakels aanpakken. Te beginnen bij het verlagen van de hoge eigen importheffingen op bijvoorbeeld chemicaliën. “Om heffingen op goederen vanuit de Europese Unie te verlagen, moet India nu vaart zetten achter het vrijhandelsakkoord waar het sinds 2013 al met de EU aan werkt”, zegt econoom Alicia Garcia Herrero van het Bruegel Instituut in Brussel.
Met 1,4 miljard inwoners zou je het niet snel denken, maar een ander probleem voor India is de omvang van de beroepsbevolking. Die is nu nog te klein en te laag opgeleid. Kathuria: “India heeft tegenwoordig meer inwoners dan China maar het heeft minder arbeidskrachten, omdat een groot deel van de vrouwen thuis zit.” Volgens hem is het potentieel enorm. “Als maar 33 procent van de vrouwen werkt, wordt dat niet benut.”
Als laatste wijst Kathuria naar de productiviteit van de industrie, die moet door beter gebruik van technologische innovatie veel verder omhoog om een competitief productieland te worden. Door investeringen in infrastructuur en het aanpakken van bureaucratische rompslomp staat India er nu wel beter voor dan onder de eerste termijn van president Trump.
Garcia Herrero denkt dat India eerst zijn pijlen richt op een handelsovereenkomst met de VS. “Maar daarna is de EU zeker interessant, omdat het juist investeringen oplevert in de maaksector, bijvoorbeeld van de Duitse auto-industrie.”