Voor Go Ahead Eagles is het vandaag een historische dag: na zestig jaar staat de club uit Deventer weer in de finale van de KNVB-beker. Voor toenmalig keeper Nico van Zoghel (nu 81 jaar) en aanvaller Wietse Veenstra (79) is terugdenken aan de finale van 1965 nog altijd pijnlijk. “Wij hadden die wedstrijd moeten winnen.”
In aanloop naar de wedstrijd tegen AZ blikken de oud-spelers in de Adelaarshorst samen terug op de enige bekerfinale die de Eagles ooit speelden. Een goed spelend Go Ahead, zonder het woord Eagles erachter nog, wist net niet te winnen van Feyenoord (0-1). “Zestig jaar later is de telleurstelling van het verlies er nog steeds”, zeggen ze allebei.
Kijk hieronder naar het optreden van Nico van Zoghel en Gerard Somer in Studio Voetbal over de bekerfinale van 1965:
Toen de finale werd gespeeld waren Veenstra en Van Zoghel allebei nog niet lang actief bij het eerste van Go Ahead. Van Zoghel speelde eerst bij DOS en werd tijdens zijn militaire dienst door toenmalig bestuurder Wim Beltman overgehaald om in de zomer van 1964 naar Deventer te komen. Veenstra doorliep alle jeugdelftallen en maakte in 1964 zijn debuut.
Als 19-jarige jongen was Veenstra vooral blij dat hij mee mocht naar de finale. “Ik was de jongste van de ploeg. Het was een eer om een bekerfinale te spelen voor Go Ahead.”
Van Zoghel realiseerde zich vooral hoe bijzonder het was om deze wedstrijd te spelen voor deze club. “Sommige clubs staan wel vaker in finales, maar voor Go Ahead is dat uniek.”
“Een beker blijft altijd een beker”, vertelt Veenstra over de kansen van Go Ahead destijds. “Feyenoord had een heel goed elftal, maar je kan altijd verrassen. Met dat gevoel gingen we naar de Kuip.”
“We hadden goede voetballers en een paar echte beukers”, aldus Veenstra. “Met de staf van trainer Frantisek Fadrhonc erbij waren we echt een goed team.”
Go Ahead maakt het Feyenoord moeilijk
In de wedstrijd maakte Go Ahead het Feyenoord lastig, mede dankzij een sterk optreden van doelman Van Zoghel. “Die lange kon aardig keepen”, lacht Veenstra. “Hij heeft ons een paar keer goed gered.”
“Ik speelde wel een goede wedstrijd, ja”, vertelt Van Zoghel zelf. “Dat maakt het extra zuur dat je die finale verliest. Je wil in een wedstrijd waarin je uitblinkt – dan gebruik ik even de woorden van anderen – juist een goed resultaat halen.”
In de slotfase kreeg Veenstra een kans om Go Ahead op een 1-0 voorsprong te zetten. “Het was een flutschot”, herinnert hij zich. “Niet meer dan een rollertje op de keeper.”
Zure nasmaak
Een paar minuten later begon Feyenoord een aanval via de rechterkant, waarna Frans Bouwmeester op aangeven van Gerard Bergholtz de winnende 0-1 maakte.
Teleurgesteld en boos dropen de spelers van Go Ahead af. “Wij vonden dat die goal niet had mogen tellen, omdat de bal over de achterlijn was geweest”, zegt Van Zoghel. Hij heeft een zure nasmaak overgehouden aan de goal. “Je verliest door een beslissing die niet bij het spelletje hoort.”
Veenstra herkent dit: “De scheids en grensrechter, die toen nog niet met de bal mee liep, konden het waarschijnlijk niet goed zien. Daardoor greep niemand in.”
“Wij zijn meteen richting de kleedkamer gegaan”, vertelt Van Zoghel. “Daar hebben we onze medaille uitgereikt gekregen van toenmalig Minister van Cultuur Maarten Vrolijk.” Een medaille die hij, ondanks het verlies, altijd heeft bewaard.
Teleurstelling blijft
De teleurstelling van toen is zestig jaar later nog steeds voelbaar bij beide heren. “Het doet altijd pijn om een finale te verliezen”, aldus Veenstra. Van Zoghel herkent dat gevoel: “De teleurstelling is mijn hele leven gebleven. Dat gaat nooit meer weg.”
Toch houdt Van Zoghel ook positieve gevoelens over aan de wedstrijd: “Uiteindelijk heb ik ook wel genoten van het feit dat ik een bekerfinale heb gespeeld. Het blijft een hoogtepunt van mijn carrière.”
Nu Go Ahead Eagles weer een bekerfinale heeft bereikt, krijgen Veenstra en Van Zoghel na zestig jaar eindelijk opvolging. “De generatie van nu moet ook weer iets hebben waar zij jaren over kunnen praten”, aldus Van Zoghel.
Veenstra sluit zich daarbij aan: “Er is een nieuwe generatie die iets unieks heeft bereikt. Daardoor zijn wij uit de boeken en zo hoort het ook te gaan.”