China en Rusland denken na over de bouw van een kernreactor op de maan. Dat heeft Pei Zhaoyu, de hoofdingenieur van China’s geplande Chang’e-8-maanmissie, vandaag bekendgemaakt. De Chang’e-maanmissies moeten de basis leggen voor de bouw van een permanente onderzoeksbasis op de maan, het International Lunar Research Station (ILRS).
Naast de bouw van een kernreactor werden ook andere energieplannen besproken. Volgens Pei wordt er ook gedacht over de bouw van grote zonnepanelen om elektriciteit mee op te wekken. De Chinese ingenieur gaf de presentatie aan de vooravond van China’s tiende editie van de Nationale Ruimtevaartdag.
Zorgen over afval
Volgens atoomfysicus en emeritus hoogleraar Wim Turkenburg roept de Chinese aankondiging vooral vragen op. Hoe zijn ze bijvoorbeeld van plan om atomen te splitsen? Dat is een zeer ingewikkeld proces. Maar ook: hoe zijn ze van plan om de kernreactor te koelen? “Er is geen water op de maan, dus de koeling zou met gassen moeten gebeuren. Maar hoe China van plan is om deze mee te nemen, in welke hoeveelheden, en hoe ze deze willen opslaan, is niet duidelijk.”
Ook maakt Turkenburg zich zorgen over het afval. “Het is natuurlijk niet de bedoeling dat de maan, de ruimte of andere planeten vervuild raken met kernafval.” Over hoe ze dit willen voorkomen zijn nog geen uitspraken gedaan.
Mondiale maanambities
De laatste keer dat er mensen op de maan waren, was in 1972 met NASA’s Apollo 17-missie. Sindsdien hebben verschillende landen, waaronder Rusland, Japan, India en China, pogingen ondernomen, maar zonder succes. Toch is de verwachting dat de wereld niet lang meer hoeft te wachten: NASA verwacht in 2026 weer mensen op de maan te kunnen zetten. China en Rusland zetten in op 2030 en 2031. Allemaal hebben ze dezelfde ambitie: het opzetten van een permanente maanbasis.
China is van plan om dit in internationaal verband te doen, met als grootste partner de Russische ruimteorganisatie Roscosmos. Het plan voor het International Lunar Research Station, zoals de maanbasis moet gaan heten, werd in 2021 gepresenteerd. Na een jarenlange zoektocht hebben zich volgens Peking inmiddels zeventien landen en internationale organisaties, waaronder Zuid-Afrika, Pakistan, Venezuela en Egypte, aangesloten bij het plan. Het Europees Ruimteagentschap en de Verenigde Staten hebben bedankt.
Om het ILRS nog internationaler te maken, heeft China ook het 555-project gelanceerd, waarmee het 5000 onderzoekers van 500 internationale wetenschappelijke onderzoeksinstellingen uit 50 landen wil aantrekken. Hoe ze dat precies willen doen, is nog niet bekend.
Niet voor het eerst
Volgens Turkenburg bestaat het onderwerp nucleaire energie in de ruimte al zolang als de ruimtevaart zelf. Wereldwijd wordt er onderzoek gedaan naar de mogelijkheden om nucleaire energie op te wekken op andere plekken dan de aarde. Zo kondigde de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA in 2021 aan de bouw van een kernreactor op de maan te overwegen. Destijds verwachtte de organisatie in 2030 een kleine splijtingsreactor op een satelliet te kunnen plaatsen.
En vorig jaar vertelde Joeri Borisov, het toenmalige hoofd van het Russische ruimteagentschap Roscosmos, al aan de pers dat Rusland en China “serieus nadachten” over de bouw van een kernreactor op de maan. Destijds spraken Amerikaanse ambtenaren hun zorgen uit over de veiligheid van de Chinees-Russische ambities. Hoewel er geen bewijs is voor een militaire component, maken Amerikaanse ambtenaren zich daar al lange tijd zorgen over.