Een nieuwe stichting in Urk wil achterhalen waar tientallen vermiste vissers de afgelopen honderd jaar zijn aangespoeld en begraven. De bedoeling is dat er zo duidelijkheid ontstaat voor de nabestaanden.
“Als iemand vermist is, of dat nou op land of op zee gebeurt, is het een enorme droefenis als je in het ongewisse blijft over waar hij gebleven zou kunnen zijn”, zegt Teun Hakvoort van de stichting Identiteit Gezocht bij Omroep Flevoland.
De afgelopen honderd jaar zijn ten minste dertig Urker vissers vermist geraakt en nooit meer teruggevonden. Vaak werd het scheepswrak gelokaliseerd, soms lukte het ook om de toedracht van een ongeluk te achterhalen. Maar de lichamen bleven spoorloos.
Dat is niet alleen pijnlijk voor de nabestaanden in Urk, stelt Hakvoort. Ook het Landelijk Expertisecentrum Persoonsvermissingen (LOEP) van de politie wil weten waar de vermiste vissers gebleven zijn en nam daarom contact op.
Stromingen
“Ons doel is nu om te proberen alles in kaart te brengen van de vermisten”, stelt de stichtingsvoorzitter. “Waar zijn ze verdronken? Wanneer is het schip vergaan? Waar ligt het scheepswrak? Wat waren de weersomstandigheden toen? Wat waren de stromingen? Waar zijn ze aangespoeld? Al die gegevens gaan we combineren met begraafplaatsen langs de kust waar onbekende doden liggen.”
Het werk beperkt zich niet tot begraafplaatsen langs de Nederlandse kust. Ook in België, Frankrijk en Duitsland kunnen Urker vissers zijn aangespoeld en daarna anoniem begraven.
Graf zonder naam
Op het moment dat de stichting denkt dat een graf zonder naam bij een aangespoelde visser hoort, volgt de meest gevoelige fase van het onderzoek. “Als wij met een bepaalde zekerheid kunnen zeggen: daar zou die en die persoon kunnen liggen, dan gaan we met de instanties in overleg om te kijken of we dna kunnen afnemen”, aldus Hakvoort.
Hij zegt het niet met zoveel woorden, maar daarvoor moet een lichaam dus worden opgegraven zodat het dna kan worden vergeleken met dat van een nabestaande.
Vorige eeuw
De stichting concentreert zich op de vissers die in de vorige eeuw vermist zijn geraakt. Inmiddels wordt er dna afgenomen bij lichamen die aanspoelen op de stranden, hoewel dat in het buitenland nog niet altijd gebeurt, volgens Hakvoort.
De stichting werkt vooral met vrijwilligers en moet het doen met geld van donateurs en sponsors. Ondanks het gebrek aan subsidie, verwacht Hakvoort geen problemen. “We hadden gisteren een inloopavond en toen kwam er een Urker aanlopen met een enveloppe met 5000 euro. Ja, dat is Urk.”