Zoals elke ochtend luiden de klokken van de Holy Name Cathedral in Chicago. Met een speciale mis viert de stad hier de verkiezing van ‘hun’ paus. ‘DA POPE’, zoals de Chicago Sun Times kopte, in het accent van de stad. “Chicago is in extase, trots dat het een man van hier is”, zegt parochiaan Gail Kellogg over het moment dat er witte rook kwam, en duidelijk werd dat Robert Prevost het hoogste ambt binnen de katholieke kerk zou bekleden. “Iedereen zal wel wat meer geld in de collecteschaal stoppen vandaag”, knipoogt ze.
“Elke keer in de kerk kijk ik om me heen hoeveel grijze mensen ik zie”, zegt een andere kerkganger. “Ik denk dat dit de kerk een enorme boost zal geven en iedereen weer enthousiast zal maken.” Dat zal moeten blijken. Vanochtend is het geen gewone ochtendmis, dat kan niemand hier ontgaan: tientallen journalisten en filmploegen hebben zich gemeld aan de trappen van de kathedraal, het hart van de aartsbisdom Chicago.
Gebeden wordt er door de voor- en kerkgangers, voor paus Leo XIV, hier beter bekend als Robert Prevost. “Onbeschrijflijk”, zegt Darren uit South Carolina. “Een goddelijk moment”, noemt hij de benoeming van Prevost, die opgroeide in Dolton, even ten zuiden van Chicago. Zijn vader was leraar, moeder Mildred werkte als bibliothecaresse, onder meer in de Holy Name Cathedral. “Ze deed veel vrijwilligerswerk, deelde haar gevoel van Gods liefde via haar liefde voor lezen, de boeken in de bibliotheek”, vertelt Larry Sullivan. Hij is bisschop en vicaris in het aartsbisdom in Chicago, een katholiek bolwerk.
Kleine kans
Prevost stond wel op lijstjes, maar echt grote kansen werden hem niet toebedeeld. Op gokwebsites als Polymarket werden de kansen van Prevost, luttele momenten voor er witte rook uit de schoorsteen kwam, geschat op ruwweg 1 procent. Vergelijkbaar met de kansen van Wim Eijk, de Nederlandse kardinaal, van wie vrijwel niemand verwachtte dat hij het balkon op zou lopen. Parochianen zeggen blij te zijn dat de paus fan is van honkbalclub White Sox, anderen vertellen tot kortgeleden nog nooit van Prevost gehoord te hebben.
“Was ik verrast? Ja. Ben ik blij? Ja. Ben ik geschokt? Nee”, zegt Sullivan gevraagd of hij had gedacht ooit nog een paus uit de VS mee te maken. “Als je je hart opent voor de Heilige Geest, is alles mogelijk”, meent hij.
“Ze hebben een goede paus gekozen”, lacht pastoor Andy Matijevic. Hij maakte Prevost een kleine tien jaar geleden mee als student aan het seminarium.
“Hij was heel gewoon, heel nederig”, zegt Matijevic. “Heel benaderbaar, hartelijk ook.” Of hij op dat moment al een toekomstig leider van het pontificaat zag? “Toen nog niet, destijds was hij nog bisschop. Toen hij kardinaal werd, zeker toen hij toetrad tot het conclaaf, kwam hij wel op mijn shortlist.”
Kijk hier hoe de nieuwe paus werd aangekondigd:
Marianne Angarola kent hem al langer: ze zat bij Prevost in de klas op de ‘St. Mary of the Assumption School’. “Als een elektrische schok die door mijn lijf schoot, ik was helemaal van streek”, zegt ze over het nieuws. Haar telefoon ontplofte. “Nog steeds springen de tranen me in de ogen. Mijn klasgenoten en ik komen uit een piepkleine gemeenschap. Dat iemand van ons wordt gekozen als leider van de katholieke kerk? Dichter bij God kun je niet komen.”
Klasgenoten spreken van een rustige, bedachtzame Prevost. “Robert was een allemansvriend en toonde compassie aan iedereen om hem heen”, vertelt John Doughney, een oude jeugdvriend. Hij herinnert zich Prevost als een verlegen, gedreven en slimme jongen. “In de klas zat hij vaak vooraan, op de eerste rij.” Angarola haalt een andere anekdote aan: de paus zou ook briefjes gestuurd hebben naar een meisje in de klas dat hij leuk vond. “Als paus geloof ik dat hij zal aandringen op meer menselijkheid en wereldwijd. Ik denk dat hij vriendelijkheid en mededogen voor iedereen zal verspreiden.”
Met een paus in de gelederen filosoferen de oud-klasgenoten van Leo XIV al over de volgende reünie: wederom in een pizza-restaurant in de buurt, of toch meer op stand, in de stad van de ‘Heilige Stoel’. “Ik zou me zeer vereerd voelen als hij ons zou uitnodigen in het Vaticaan. Ik weet zeker dat veel mensen zich zouden aanmelden,” grapt Angarola.