Een explosie gisteravond in de Euroborg: gegil en gebrul, rondvliegend bier, springende ledematen, hossende mensen. Het stadion van FC Groningen kolkt van geluk na de gelijkmaker (2-2) in de blessuretijd tegen Ajax. “Helemaal niets in Amsterdam!”, schreeuwen de fans extatisch.
Hoe kan een ploeg die tot vier wedstrijden geleden hard op weg was om zich verrassend tot kampioen te kronen, met een geplande huldiging op het Amsterdamse Museumplein, zo ineenstorten? Een terugblik op hoe de totale implosie van Ajax tot stand kwam.
Kenmerkend voor de Amsterdamse ineenstorting is hoe Josip Sutalo in Groningen totaal onnodig een overtreding weggeeft en zo het late Groningse doelpunt inleidt. De Kroatische international heeft zich onder trainer Francesco Farioli opgeworpen tot een betrouwbare centrale verdediger, maar ook hij deelt in de malaise.
Verbijsterend
Verbijsterend is het werkelijk hoe weinig er in de slotfase van het seizoen over is gebleven van de spelprincipes waar Farioli het hele seizoen zo op hamerde. Van de controle, het geduld, de verdedigende kunde die hij erin beitelde in Amsterdam, als een standbeeld van de Italiaanse kunstenaar Gian Lorenzo Bernini.
De Italiaanse coach zei in de eerste seizoenshelft glimlachend dat hij bouwde aan een huis bij Ajax, vanaf de grond. Hij was pas net begonnen, zei hij toen, met beton gieten voor de fundering, en een kelder. Plots ging het bouwproces gezwind. Na de winterstop leek hij in rap tempo aan te zijn beland bij het dak. Hij hoefde enkel nog de dakpannen te leggen en Ajax zou de titel pakken.
Negen punten was de voorsprong op PSV voor Ajax als de nieuwe koploper, mede dankzij knappe overwinningen op de Eindhovense club en ook op Feyenoord. Maar vijf wedstrijden voor het einde van de competitie woedde een brand in het spiksplinternieuwe huis van Farioli’s Ajax. En die vlammenzee kwam de ploeg van Farioli niet meer te boven.
Na een 4-0 verlies bij FC Utrecht was de controle uit het elftal verdwenen. De kampioensstress daarentegen, was erin geslopen.
De harde feiten: Ajax, dit seizoen geroemd om de verdediging, waar geen muisje door kon, met de minste tegengoals van de eredivisie ook, kreeg in de laatste vier duels tien doelpunten om de oren.
Gevolg: ook tien verliespunten en dus een tweede plaats, met nu ineens een punt achter op PSV, dat wel gewoon alles wint en bovendien aan haar doelpuntenproductie werkt: 100 goals inmiddels, tegenover ‘slechts’ 65 voor Ajax.
Maandenlang weigerde Francesco Farioli het woord kampioenschap in de mond te nemen. Sterker nog: de trainer van Ajax zei dat het verboden was om te praten over de titel. Verboden fruit.
Het kwam hem op veel hoongelach te staan. Maar met terugwerkende kracht blijkt de Italiaanse coach in zekere zin gelijk te hebben gekregen. Die branie, die hoogmoed zou hem nu lelijk in het gezicht hebben geslagen.
Gehaktdag
De Groningers trouwens hebben bitter weinig op met de hoofdstedelijke arrogantie. “Woensdag gehaktdag”, roepen de Groningse fans voor het treffen met Ajax deze woensdagavond.
Maar eerlijk is eerlijk: daar lijkt het niet op uit te draaien, gehaktdag. Met hangen en wurgen, zuinigjes, hoopt Ajax toch weer de overwinning binnen te slepen, zoals het dat al het hele seizoen zo vaak heeft gedaan.
Dankzij een doelpunt van Wout Weghorst. Wie anders dan de beste ‘supersub’ van de eredivisie maakt de 1-2. Daarbij moet hij zijn hele lichaam strekken om zo de heerlijke vroege voorzet van een andere invaller, Steven Berghuis, binnen te tikken.
Op die lenige manoeuvre is hij goed voorbereid. Minutenlang werkt Weghorst voor de wedstrijd in zijn eentje, op zijn sokken een warming-up af in de catacomben. Opzwepende muziek uit een grote koptelefoon. Push-ups, lunges; werkelijk alle manieren om je lichaam te rekken of op te pompen komen voorbij.
En dat terwijl de spits van Ajax dus wissel staat. Weghorst, die wedstrijden van tevoren imagineert, weet dat zijn kansen komen. Hij zal absoluut invallen en scoren. De Oranje-international is zo gretig dat hij langs de lijn, voor zijn invalbeurt, opwarmende sprintjes trekt bínnen de lijnen.
Huilen
Maar het blijkt niet de winnende, niet de verlossende treffer, om het af te kunnen maken. Na het laatste fluitsignaal sprint hij huilend de catacomben in. Ook Anton Gaaei, de maker van de 0-1 voor rust, knielt op het gras met zijn shirt over het hoofd om de tranen te verbergen.
Farioli en zijn spelers zijn dit seizoen al veelvuldig op het laatst ontsnapt aan verliespartijen, maar Houdini en zijn ontsnappingskunstenaars weten ineens niet meer hoe ze uit benarde situaties moeten glippen.
Of in de woorden van Farioli zelf: “De laatste minuten van de wedstrijden zijn de laatste weken niet meer onze vrienden.”
“We hebben echt alles gegeven”, aldus de trainer tijdens een persconferentie na afloop. “Helaas was het niet genoeg. Maar ik heb altijd gezegd dat het nooit over is tot het daadwerkelijk over is. We hebben nog één wedstrijd te gaan. Laten we ons erop voorbereiden om zondag de wedstrijd van onze leven te spelen. Nog één gevecht.”