Het lukte niet in Lecce, het lukte niet in Napels, maar het lukte wel in Viadana. Nabij Parma won Olav Kooij donderdagmiddag de twaalfde etappe van de Giro d’Italia. Eindelijk, want het viel een aantal keer niet goed voor de sprinter van de Nederlandse wielerploeg Visma-Lease a Bike.
“Het is een opluchting. Hier zat ik op te wachten”, zei de 23-jarige Kooij vlak na de finish. “De andere twee sprints gingen niet goed. Ik ben blij dat het vandaag wel gelukt is.”
Van Aert bedankt
Grote dank ging uit naar ploegmaat Wout van Aert. Het Belgische krachtmens, zondag nog winnaar van de graveletappe naar Siena, leverde zijn kopman na een machtige lead-out in ideale positie af om voor de overwinning te fietsen.
“Er is er maar eentje die zo lang de kop kan houden. Ik moet die man ontzettend bedanken. Zijn steun hier krijgen, is uitzonderlijk.”
Bekijk hier de reactie van Kooij:
Van Aerts hulp was essentieel, wegens de lastige finale. In de laatste kilometer was een vlijmscherpe bocht neergelegd door de organisatie. Positioneren was daar het belangrijkste. “Je wilt niet te ver achterin zitten in de bocht”, zei Kooij.
Lastige bocht
Van Aert trok vol door bij het ingaan van de laatste kilometer en hield er pas 200 meter voor de finish mee op. “We gingen wat eerder aan dan we wilden”, zei Kooij.
“Die bocht lag iets lastiger dan gedacht. We verloren iets meer snelheid dan we hadden verwacht. Wout reed ook al een stuk op kop richting die bocht. Dus ik wist wel dat ze misschien van achteruit zouden komen. Maar precies op dat moment keek ik opzij en kon ik ze opvangen.”
Nadat Van Aert was uitgeraasd, haakte Kooij aan bij een landgenoot. “Ik kon in het wiel springen van Casper van Uden.” Waarna Kooij zichzelf langs de winnaar van de vierde etappe lanceerde naar de overwinning. “Ik had genoeg in de benen om het op te vangen.”
Kooijs zege was na de ritwinst van Van Uden en de tijdritzege van Daan Hoole de derde Nederlandse etappewinst in deze Giro. Drie Nederlandse zeges in één Giro gebeurde wel vaker, in 1986, 1987, 2017 en 2022 bijvoorbeeld, maar nooit eerder waren er drie verschillende Nederlanders die ritten wonnen.
Voor Kooij was de zege in Viadana zijn tweede overwinning in een grote ronde. Vorig jaar won Kooij ook een sprint in de Giro. “Na vorig jaar is deze ook supermooi. Dit was het doel. Deze schrijf ik hoog aan.”
Nieuwe sprintkansen lonken al, wellicht in etappe dertien of anders veertien. Kooij kijkt ernaar uit: “We zijn nog niet klaar.”