Twee keepers, de een baalt, de ander straalt. Terwijl David Harte zijn teleurstelling verbijt over het mislopen van de hockeytitel met Kampong, kan zijn 19 jaar jongere collega Olivier Paalberg zijn geluk niet op over zijn aandeel als invaller in de gewonnen en daardoor beslissende shoot-outs.
“Het was geen strafbal, ik heb hem niet geraakt”, zegt de 37-jarige Hart, die er na vijftien seizoenen hoofdklasse, waarvan dertien bij Kampong, een punt achter zet. Met hem bedoelt hij Amsterdams-speler Mustapha Cassiem, op wie Harte een overtreding met zijn stick zou hebben begaan bij de veertiende shoot-outpoging.
‘Niet juiste beslissing’
“Weet je, het is gewoon de sport, elk moment is een moment, ik vind dit niet de juiste beslissing, maar zo is het soms”, houdt de Ier zich groot. Kampong kon de videoscheidsrechter niet meer raadplegen, want dat recht had zijn club na de misser van Terrence Pieters even daarvoor verspeeld, toen het vergeefs claimde dat Paalman te vroeg had bewogen. “Dit is echt jammer.”
Daar denkt Paalman vanzelfsprekend anders over. Vantevoren was afgesproken dat de jonge doelman zijn teamgenoot Joren Romijn zou vervangen in het doel van Amsterdam, mocht het op shoot-outs aankomen. “Ze zeiden: we hebben fucking veel vertrouwen in jou. We hoopten een verrassingseffect te creëren, dat ze bij Kampong zouden denken: waarom staat die kleine snotaap op het doel?”
De 18-jarige doelman is een specialist en beschouwt de vergelijking met voetbal-collega Tim Krul, die bij het WK in 2014 door bondscoach Louis van Gaal als penaltykiller in strafschoppenserie in de kwartfinale tegen Costa Rica met succes werd ingezet, als een grote eer.
“Ik heb dit vaker moeten doen, ook in de jeugd, erin komen om de shoot-outs te keepen. Ik was altijd al goed in het één-tegen-één-duel”, glundert Paalman. “Dus ik heb de naam van Tim Krul wel eens langs horen komen en heb die omarmd als de mooiste naam ter wereld. Erin mogen komen en dan je team redden op deze manier, fantastisch.”
Blauw hart
Paalman ziet in de shoot-outs vijf van de zeven Kampong-spelers (Jonas de Geus en Terrance Pieters) tegenover zich missen. Hij stopt zelf Duco Telgenkamp af, maar maakt daarbij een overtreding, waarna Jip Janssen alsnog de strafbal verzilvert. “Ik moet me nog wel ontwikkelen, want er zaten wel een paar kleine foutjes in. Ongepolijst, inderdaad. Niet erg, want ik heb nog even.”
Die tijd heeft Harte niet meer. “Zuur, pijnlijk, ik heb er geen woorden voor op dit moment. Het is geen sprookje geworden, helaas”, zegt de afzwaaiende keeper. “In zo’n vol stadion, met zoveel Kampong-fans, daar ben ik heel trots op. Ik probeer niet te emotioneel te worden, dit maakt Kampong zo speciaal. Ik vertrek met alleen maar clubliefde, met een blauw hart, de rest van mijn leven.”