Pandeminin en karanlık günlerinde ortaya çıkan “sarılma odaları”, yaşlı bakımında temasın iyileştirici gücünü yeniden hatırlatan bir sembole dönüştü.
2020 yılının Kasım ayında, Kuzey İtalya’daki Domenico Sartor bakım evi, Covid-19’un yarattığı derin yalnızlığa çarpıcı bir çözüm geliştirdi
Sarılma odası olarak adlandırılan ve şeffaf plastik bir perdeyle ayrılmış özel alanda yakınlarını aylar sonra ilk kez fiziksel olarak hissedebilen yaşlılar, enfeksiyon riski olmadan kucaklaşabildi.
Pandeminin ilk yılında, özellikle İtalya’nın kuzeyinde Covid-19’un bakım evlerinde hızla yayılması yüzlerce can almış, bu nedenle birçok ülkede huzurevleri sıkı karantinaya alınmıştı. Tablet ve görüntülü görüşme imkanları sunulsa da, fiziksel temasın yerini tutmuyordu.
PLASTİĞİN ARKASINDAKİ SICAKLIK
Aylar sonra ilk kez anne ya da babasına dokunabilen ziyaretçiler, plastik perdenin ardında bile “sıcaklığı” hissettiklerini anlattı.
Sarılma odası, o dönem birçok bakım evinin çaresizlik içinde çözümler aradığı günlerin sembollerinden biri haline geldi. Aşılama süreci umut yaratsa da 2021’in hala temkinli geçtiğini hatırlatan Cavallari, bu odanın “mükemmel olmasa da bir şeyleri iyileştiren bir adım” olduğunu belirtti.
PANDEMİ SONRASI UYGULAMALAR
Pandemi sonrası bile kimi ülkelerde benzer uygulamalar devam ediyor. İngiltere’nin Chandler’s Ford kasabasındaki Valley Lodge bakım evi, yakınların özel bir yatak üzerinde yan yana uzanabildiği yeni bir temas odası kurdu. Bakım evi yöneticisi Rebecca Stephenson, bu alanın “yakınlık, teselli ve fiziksel temasın değerli anlarını” yeniden mümkün kıldığını söyledi.
Pandeminin yarattığı zorunlu yenilikler, bazı bakım evlerinde kalıcı hale gelerek uzun vadeli bir etkileşim biçimine dönüşüyor.