Volgen, volgen, volgen. Wachten, wachten, wachten. Puck Pieterse won woensdag de Waalse Pijl op een manier die haar totaal vreemd is. Door heel rustig te blijven, mee te sluipen en dan plots toe te slaan.
Vaak vliegt de soms onstuimige 22-jarige renster er vol in, maar wint ze (net) niet. Op de Muur van Hoei lukte het met een andere aanpak.
De tactieken op de zo vaak beslissende Muur van Hoei in de Waalse Pijl waren uitgebreid bestudeerd en zorgvuldig gekozen door Pieterse en haar ploeg Fenix-Deceuninck.
“We hadden met het team besproken dat je zo lang mogelijk moest wachten”, zei Pieterse na afloop. “Ik kwam in perfecte positie aan op de klim, mede door het werk van de andere meiden. Toen ben ik blijven volgen, volgen, volgen. Nog langer wachten, wachten, wachten. En toen ik het bord van de 150 meter zag, dacht ik: hier moet ik volle bak gaan en niet meer achterom kijken.”
Pieterse sprong vlak voor de finish weg uit het wiel van Demi Vollering en reed naar de tweede zege uit haar profcarrière. Onverwacht, want de Waalse Pijl moet je leren rijden. “Het is een kunstje”, zei Annemiek van Vleuten voorafgaand aan de voorjaarskoers. Van Vleuten adviseert de rensters van Fenix-Deceuninck en had ook voor de Waalse Pijl de ploeg voorzien van haar Hoei-kennis.
“Annemiek heeft wel 20 berichten gestuurd met de goede dingen en slechte dingen die zij zelf ooit gedaan heeft”, vertelde Fenix-ploegleider Michel Cornelissen na de race. “Puck heeft er heel veel aan gehad.”
“Ja, ik heb me er voor de verandering een keer helemaal aan gehouden”, grinnikte Pieterse. “In de Amstel Gold Race lukte het ook al aardig.”
Als de race niet te zwaar was in aanloop naar de Muur zouden de kansen voor Pieterse in de Waalse Pijl groter zijn, wisten ze bij Fenix. “Zolang het peloton bij elkaar blijft, is het een ‘makkelijke’ aankomst”, zei Pieterse. “Je moet dan dom rammen, zo hard als je kan. Maar wel op het juiste moment de aanval timen. Als ik weet vanaf waar ik aan moet gaan, dan kan ik dat goed.”
Pieterse had vooraf gewed met haar ploegleider dat ze zou winnen. De 59-jarige Cornelisse moest nu zelf de Muur op fietsen. “Ik ben benieuwd of hij boven komt”, lachte Pieterse.
‘Zoals Van der Poel’
Cornelisse zelf was vooral blij dat Pieterse zich aan het plan gehouden had. “Ze wil soms erg gretig zijn. We vergelijken haar weleens met Mathieu van der Poel. Die kon ook niet rustig blijven in het begin van zijn carrière. Dat moet ze ook niet veranderen, maar Waalse Pijl is wel een koers waar je echt moet wachten.”
“Ze heeft gelukkig het geduld kunnen bewaren. Het betaalt zich uit. Dat verdient ze ook wel. Ze is een van de regelmatigste rensters van het voorjaar.”
Pieterse reed in tien voorjaarskoersen dit seizoen elke keer in de top tien. Tiende in Milaan-Sanremo was het slechtste resultaat. Derde in de Amstel Gold Race zondag het beste. “Het voorjaar was zondag al geslaagd. Maar nu een voorjaarsklassieker winnen, dat is super speciaal.”
“Het is een beloning voor een heel goed voorjaar dat ze rijdt”, zei Cornelissen. “Amstel Gold Race was ook al super sterk. Als je dan nu het podium ziet met Vollering en Elisa Longo Borghini mag je echt trots zijn. Alsof ze al twintig keer de Muur heeft opgereden.”
‘Puck was erg sterk’
Als een routinier versloeg ze in een directe sprint Vollering. “Het ging heel mooi”, zei de nummer twee van de koers. “Maar Puck had net even meer over in het eindschot.”
“Toen ze over me heen kwam, voelde ik haar komen. Ik wilde omkijken, maar dacht: nee, gewoon gefocust blijven op jezelf. Dat is hier het beste op de Muur. Anders ga je jezelf forceren en sta je geparkeerd. Ik probeerde mee te gaan. Maar door koude handen kreeg ik ‘m niet meteen opgeschakeld. Maar dat heeft er niet aan gelegen. Puck was gewoon erg sterk.”
Vollering keek liever alvast vooruit naar zondag, voor Luik-Bastenaken-Luik. “Zondag is weer een nieuwe kans. Ik heb vertrouwen in Luik, het is een van mijn favoriete koersen. Dan gaan we er weer volle bak voor.”
Zweven
De gedachten van Cornelissen schoten al terug naar afgelopen zomer, toen Pieterse van Vollering won in de sprint van de vierde etappe van de Tour de France Femmes. Dat was een rit met dezelfde finale als komende zondag. Over onder meer de Côte de la Redoute en de Côte de la Roche-aux-Faucons met finish in Luik.
“In principe heeft ze die rit al een keer in de Tour gewonnen”, droomde Cornelissen. “De ploeg zweeft een beetje. Er kan veel gebeuren.”
De ploeg van Pieterse zal zeker tot zondag blijven zweven, wetende dat Pieterse de door Van Vleuten gelegde puzzel van de Muur van Hoei heeft opgelost.