Als Hansi Flick om een uurtje of vijf begint aan zijn laatste wedstrijdbespreking voor het duel met Internazionale in de halve finales van de Champions League, kan hij rekenen op Jules Koundé. De Franse verdediger van FC Barcelona stond bekend als een notoire laatkomer, maar heeft daar met een beetje hulp een oplossing voor gevonden.
Bij PSV kunnen ze erover meepraten. Ismael Saibari kwam dit seizoen meerdere keren te laat en afgelopen donderdag werd Malik Tillman voor het duel met FC Twente (1-3) gepasseerd vanwege hetzelfde probleem.
Dat structurele telaatkomers niet altijd van kwade wil zijn, blijkt uit wetenschappelijk onderzoek.
Waarschuwing voor wedstrijdbespreking
Een zekerheidje was Koundé qua stiptheid niet. Drie keer al kwam hij te laat bij een wedstrijdbespreking en zette Flick hem op de bank, de laatste keer tegen Rayo Vallecano in februari. “Het is een duidelijke regel en is niet moeilijk”, legde Flick toen uit. “Het gaat niet alleen om mij, het gaat om respect voor de spelers, de club en de fans.”
Koundé, afgelopen zaterdag de matchwinner in de finale van de Copa del Rey tegen Real Madrid, besefte dat hij een probleem had en schakelde hulp in om herhaling te voorkomen. Volgens de Catalaanse krant Mundo Deportivo krijgt de Fransman voortaan van een lid van de beveiliging bij Barça een kwartier voor de start van een bespreking een waarschuwing.
Straffen bij PSV
Voor Saibari kwam het in maart tot een pijnlijke straf in Londen. De Marokkaans international had zich te laat gemeld voor een teammoment voor de Champions League-wedstrijd tegen Arsenal en werd door coach Peter Bosz buiten de selectie gelaten.
“Hij was niet voor de eerste keer te laat gekomen, niet voor de vijfde keer, maar voor de zoveelste keer”, zei Bosz. “Ik was er klaar mee en heb hem in het hotel gelaten. Dit is de hardste manier om hem duidelijk te maken dat hij het team in de steek heeft gelaten.”
De PSV-coach liet weten dat hij Saibari niet opgeeft en dat de middenvelder nu genoeg gestraft is: “De spelers zijn mijn kinderen. Ik moet hem helpen, want hij is een fijn en goed mens. Hij miste deze prachtige wedstrijd, want hij zou spelen. Dit mag hem niet overkomen.”
Kijk hieronder wat Peter Bosz zei over Ismael Saibari:
Evenals Saibari kreeg ook Tillman straf voor eenzelfde vergrijp. “Het is niet te geloven”, reageerde Joey Veerman. “Sommige jongens hebben blijkbaar moeite met de wekker zetten. Ik heb er zelf geen last van.”
Geen onwil
Na het incident in Londen ging Bosz met Saibari om de tafel: “Toen heeft Ismael zelf een oplossing aangedragen. Dat hij daar zelf mee komt, is het belangrijkste. Hij heeft een plan voorgesteld.”
Over de inhoud van het plan wilden Bosz en Saibari niets kwijt. “Het is een gesloten boek”, zei Saibari. “De groep zal hem moeten helpen”, zei Bosz. “Hij mag nooit meer te laat komen. We gaan kijken of dit lukt. Het is geen onwil.”
Dat het geen onwil was, bevestigde ook PSV-watcher Rik Elfrink in de Rood Wit Podcast. “Die wekker van hem kan tien keer afgaan, maar hij slaapt gewoon door”, zei Elfrink. “Ze moeten een beetje slapen tussen de middag om nog fitter en scherper te zijn in de avond, maar Saibari slaapt vervolgens dwars door zijn alarm heen. Het is dus niet per se onwil, maar hij wordt gewoon niet wakker.”
Persoonlijkheidskenmerken
Dat structurele telaatkomers niet onwelwillend hoeven te zijn, toont zelfs wetenschappelijk onderzoek. De Amerikaan Jeff Conte, hoogleraar psychologie aan de universiteit van San Diego, deed er meerdere onderzoeken naar. Hij verdeelde deelnemers in type A (ambitieus, competitief) en type B (creatief, reflectief, onderzoekend).
Joey Veerman over telaatkomers:
Conte vroeg de deelnemers om, zonder klok, te beoordelen hoe lang het duurde voordat een minuut verstreek. Type A-deelnemers hadden het gevoel dat er een minuut voorbij was na ongeveer 58 seconden, Type B-deelnemers na 77 seconden. Het type A is vaker punctueel, het type B komt vaker te laat.
Daarnaast vond Conte een ander onderscheid in persoonlijkheidskenmerken, het verschil tussen zogenoemde polychronen en monochronen. Polychronen doen het liefst meerdere dingen tegelijk, monochronen doen het liefst één ding tegelijk. Pas als dat is afgerond, beginnen ze aan iets nieuws.
De polychronen maken volgens Conte vaker gebruik van een eigen schatting van de tijd en zijn daarom minder stipt. Monochronen houden zich weer aan de exacte kloktijd en komen daarom altijd op tijd.
Monochroon of polychroon? Type A of B? Een potentieel excuus voor Saibari, Tillman en Koundé? Bosz en Flick hebben er vermoedelijk geen boodschap aan.