Noem hem gerust een enorme romanticus. Of sentimenteel. Iemand die zich zelfs op 38-jarige leeftijd weigert neer te leggen bij de moderne tijd en tegen beter weten in blijft dromen van voetbal zoals het vroeger gespeeld werd.

Maar de meeste dromen zijn, zo weet ook Lasse Schöne, bedrog. Dus neemt de Deense middenvelder van NEC zonder vals sentiment afscheid van het betaalde voetbal. Na achttien seizoenen is het mooi geweest. Hij zal het leven als voetballer niet missen.

“Ik verheug me op mijn afscheid. Het voetbal is mijn wereld niet meer. Ik vind het een beetje saai aan het worden en ben blij dat het klaar is. De rasvoetballers verdwijnen steeds meer uit beeld. En dat vind ik jammer.”

Het manco? “Voetbal is vandaag de dag alleen nog maar gebaseerd op kracht en snelheid. Iedere speler in de eredivisie is zo fit dat hij twee marathons kan lopen. Maar het geven van een pass over vijf meter is voor de meesten al te lastig.”

Record

Komt Schöne morgen op bezoek bij Heracles Almelo binnen de lijnen, dan sluit hij zijn loopbaan af met 460 wedstrijden in de eredivisie: 34 voor De Graafschap, 213 voor NEC (verdeeld over twee periodes), 201 optredens voor Ajax en 12 ontmoetingen namens sc Heerenveen maken hem de buitenlander die het vaakst aantrad in de eredivisie.

Tussendoor speelde hij ook nog twee seizoenen in Italië voor Genua en kwam hij 51 maal uit voor de Deense nationale ploeg. De opbrengst: drie Nederlandse landstitels, twee Johan Cruijff-schalen en één KNVB-beker.

Angst

Schöne: “De angst om te verliezen is groter dan de wil om te winnen. Er wordt alleen nog maar terughoudend gespeeld, zonder risico’s. Terwijl een fout maken in het eigen zestienmetergebied er natuurlijk gewoon bij hoort. Het beeld van voetbal zoals ik dat voor ogen hebt strookt al een tijd niet meer met de realiteit van alledag.”

Hij betrapt zich erop dat hij steeds minder wedstrijden kijkt op de televisie. Ja, Inter-Barcelona laatst, misschien wel de beste halve finale van de Champions League ooit gespeeld, daar maakt hij graag een uitzondering voor.

“Maar zo’n uitzonderlijk goede pot komt hooguit nog maar eens in de vijf, zes jaar voor.”

Genieten doet hij vooral van de aanvoerder van Barcelona. Schöne: “Frenkie de Jong is de beste voetballer met wie ik ooit heb samengespeeld. Tegen Inter was hij vele malen beter dan Lamine Yamal.”

“Als Frenkie opendraait, gaat alles vooruit. Hij is bewegelijk tussen de linies en doet werkelijk alles op souplesse. Dat inzicht. Die controle. Man, zo mooi. Ik kijk liever naar hem dan naar Cristiano Ronaldo in zijn beste jaren.”

Herinneringen aan Ajax

Zoet zijn de herinneringen aan de jongeling met wie hij een tandem vormde op het middenveld van Ajax. Met die memorabele vijfde maart van het jaar 2019 als hoogtepunt, toen De Jong in Estadio Santiago Benabéu de Amsterdammers naar een 1-4 zege op Real Madrid leidde. Schöne’s afsluitende treffer uit een vrije trap in dat duel werd later uitgeroepen tot Ajax’ mooiste treffer van het decennium.

“Dat hele seizoen was geweldig. Voor mij persoonlijk is dat mijn allerbeste jaar geweest. Ik heb nooit meer met zoveel plezier gespeeld.”

Maar het voetbal leerde Schöne ook de betrekkelijkheid van het leven inzien. Hij stond in de zomer van 2017 in Oostenrijk op het veld bij Ajax toen Abdelhak Nouri onwel werd.

En zes jaar later was hij er getuige van hoe ploeggenoot Bas Dost bij NEC op het veld voor zijn leven vocht. Recent sloeg de schrik hem opnieuw om het hart toen NEC-aanvoerder Dirk Proper na een botsing per brancard moest worden afgevoerd. Met, naar later bleek, slechts een hersenschudding als gevolg.

“Eigenlijk is het bizar dat ik dit allemaal heb meegemaakt. Het rotgevoel dat ik krijg wanneer ik daaraan denk, gaat nooit meer weg. Op zulke moment stelt voetbal echt niets voor.”

Schöne had dit seizoen liever iets meer speeltijd gekregen dan de 288 minuten die trainer Rogier Meijer hem gunde. Een dissonant is dat voor Schöne echter allerminst. Veel zwaarder weegt voor hem het feit dat hij tot de laatste minuut de regie over zijn carrière heeft kunnen houden.

“Niemand dwingt mij hiertoe. Ik kies zelf voor dit afscheid. En dat is iets dat ik iedereen kan aanraden.”

Door Haluk