Hij won in Engeland de Premier League, werd genomineerd als Speler én Talent van het Jaar en wordt binnenkort vader. Ryan Gravenberch leeft zijn droom in Liverpool. “Ik denk dat dit wel de beste periode uit mijn leven is.”
In de kleedkamer van Liverpool zijn ze buren: Gravenberch en Virgil van Dijk. Tijdens een stadiontour op Anfield worden, stukje extra beleving naar de fans toe, de shirts van alle spelers opgehangen. “Dit”, zegt gids Mario, terwijl hij naar hun plekken toeloopt, “dit is de allerbeste speler van dit seizoen”.
Hij wijst niet op het shirt met nummer 4 van ‘Captain Virgil’, maar op die met nummer 38 van Gravenberch. “Vorig jaar was hij hier al, maar wist niemand hoe goed hij kon zijn. En kijk nu!”, vertelt de Liverpool-gids. “En hij is pas 22 jaar.”
Dat Gravenberch net 23 is geworden, is de gids vergeven.
De rondleiding door het iconische Anfield, vernoemd naar de arbeiderswijk waarin het ligt, is georganiseerd door de Cruyff Foundation. Als kersvers ambassadeur heeft Gravenberch zich verbonden aan de organisatie. Op een kwartier lopen van het voetbalstadion opent hij het nieuwste Cruyff Court.
Doorbraak onder Slot
Tussen de voetballende schoolkinderen – allemaal idolaat van de middenvelder met een voor hen onmogelijk uit te spreken achternaam – heeft Gravenberch tijd om terug te blikken op zijn beste jaar ooit, met de landstitel als mijlpaal.
“Dit is mijn doorbraak op topniveau”, stelt de Amsterdammer, altijd goed voor een brede lach. Zijn sterke presteren kun je niet los zien van de aanstelling van Arne Slot. Onder diens leiding is Gravenberch verdedigende middenvelder geworden. En vooral onbetwist basisspeler.
Het sleutelwoord? “Vertrouwen”, zegt Gravenberch. “Of ik ook zo’n goed seizoen had gehad zonder Arne? Oh, dat is een goede vraag. Misschien niet, want hij heeft me toch dat vertrouwen gegeven. Maar hij is er en ik ben blij dat hij er is.”
Imposant uitzicht
“Oh, wow!”, klinkt het uit de mond van Sander Westerveld. De stadiontour bereikt een letterlijk hoogtepunt: bovenaan de imposante ‘Main Stand’, met het uitzicht op meer dan 60.000 stoeltjes en een piekfijne, groene grasmat.
Zelfs de oud-doelman van Liverpool, die als ambassadeur van de Cruyff Foundation mee is, kijkt zijn ogen uit. “Het is mooi om het een keer vanaf hier te zien”, zegt hij. Om eraan toe te voegen: “Maar vanaf het veld is het nóg mooier.”
Westerveld, die met Liverpool de UEFA Cup won in 2001, volgt de club nog op de voet. Als analyticus van Viaplay bezocht hij de afgelopen jaren veel wedstrijden van ‘The Reds’. Hij zag Gravenberch zich opwerken van wissel tot steunpilaar.
“Ik weet nog dat ik met mijn zoons ging kijken tijdens een training in de voorbereiding. Toen zag ik Gravenberch en zei ik tegen hem dat dit zijn jaar ging worden, omdat Slot een trainer is die erom bekendstaat het potentieel uit zijn spelers te halen”, aldus Westerveld.
“Ryan is wel echt dé revelatie geweest. De potentie die hij liet zien bij Ajax, komt er nu dankzij Slot uit. Dat is voor veel Engelsen een verrassing, maar ik denk dat veel Nederlanders wel wisten wat hij kon.”
Grote broer Virgil
Gravenberch dankt niet alleen Slot, maar ook zijn ploeggenoot Van Dijk. “Ik zie hem als een grote broer. Hij coacht me superveel in het veld, maar helpt me ook daarbuiten met hoe professioneel hij is. Dat is niet normaal. Het is niet voor niets dat hij al zo lang op topniveau presteert.”
Alleen Van Dijk en Mo Salah maakten meer minuten dit seizoen voor Liverpool dan Gravenberch. “Ryan is een beetje gerehabiliteerd en terug aan het front”, legt vader Ryan senior uit, die net als veel andere familieleden aanwezig is bij de opening van het Cruyff Court.
“Na zijn periode bij Bayern München, wat als een deceptie is ervaren door hem, had hij dat ook wel nodig”, erkent vader Gravenberch. Het grote talent van weleer is nu een grote meneer. “Maar niet voor ons, hoor”, lacht senior. “Voor ons is hij gewoon Ryan die ook gewoon een vuilniszak buiten zet.”
En mocht hij onverhoopt toch naast zijn schoenen gaan lopen? “Dan zouden wij dat niet accepteren”, reageert vaders. “Dan zullen we tegen hem zeggen: vriend, dit is niet de manier waarop we jou hebben opgevoed. Maar gelukkig is dat niet nodig.”
Dat blijkt ook wel op het speelveldje in Breckside Park, waar Gravenberch met iedereen op de foto gaat en stiften tekortkomt voor alle handtekeningen. Op zondagmiddag wacht Crystal Palace op Anfield, in de laatste wedstrijd van het seizoen.
Op maandag wacht de parade door de stad, de huldiging als kampioen. En dan begint het dromen. Want het eerste jaar van het tijdperk-Slot smaakt voor iedereen in Liverpool naar meer. Ook voor Gravenberch. “Natuurlijk heb ik een heel mooi seizoen gehad, maar volgend jaar kan nog mooier worden.”