İngiltere’de 12. yüzyıl ziyafetlerinin vazgeçilmezi kuğuların sahibini, sayısını ve yavruların durumunu belirlemek için 1186 yılında uygulamaya konulan kuğu nüfus sayımı, 838’inci kez Thames Nehri’nin 127 kilometrelik bölümünde başladı.
İlk olarak 1186’da tüm Thames Nehri kuğularının özel şahıslardan Kraliyet’e geçmesiyle kuğu popülasyonunu belirlemek için başlayan sayım, her yıl yeni yavruların doğup henüz uçamadığı temmuzun üçüncü haftasında yapılıyor.Tüm kuğu ailesi toplu halde gezdiği için sayılmalarının kolay olduğu bu dönemde, “Kral’ın Kuğu İşaretleyicisi” ünvanlı David Barber liderliğindeki tarihi Dyers ve Vintners şirketleri yetkilileri, Londra yakınlarındaki Sunbury’den Oxford yakınlarındaki Abingdon’a kadar olan rotada 5 gün boyunca kuğuları sayıyor.”Kuğu kaldırma” olarak bilinen bu tarihi işlem sırasında yavru kuğuların sağlık durumu, boyları ve kiloları da kontrol ediliyor. Sayılan kuğuların ayaklarındaki perdelere, sayıldıklarını gösteren bir işaret takılıyor.Geçmişte kuğular, varlıklı kişilere aitti ve her aileye özgü işaretler, kuğuların gagalarına çiziliyordu. Yaklaşık 10 kiloluk kuğular, ziyafet sofralarını süslüyor, farklı ailelerin kuğularından doğan yavrular, yine bu aileler arasında paylaştırılıyordu.Başkasına ait kuğuları avlamak önemli bir suç sayılırken kuğu yavrularının bir kısmı, neslin devamını sağlamak için nehirlere salınıyordu.Ülkede kuğular 1186’da Kraliyet’in kontrolüne girse de bugün sadece 346 kilometre uzunluğundaki Thames Nehri’nin yaklaşık 130 kilometrelik bölümündeki kuğular Kral 3. Charles’ın malı kabul ediliyor.Kraliyet’in onayıyla 15. yüzyıldan bu yana kuğu sahip olma hakkı bulunan Dyers ve Vintners şirketleri de aynı güzergahtaki daha önce işaretlenmiş kuğuların sahibi sayılıyor.Nehrin bu bölümünde bulunan ve daha önce işaretlenmemiş kuğular Kral’ın malı sayılıyor, sayım işlemi, yalnızca “sessiz kuğu” adı verilen kuğu türüne yapılıyor.Turuncu gagalarıyla diğerlerinden ayrılan sessiz kuğular, iki şirkete ait anne ve baba kuğunun yavrularıyla sayıma dahil ediliyor. İşaretsiz bir ebeveyn olması halinde kuğular, Kral’ın malı kabul edilerek sayılmadan suya bırakılıyor.Ülkenin Dorset bölgesindeki Abbotsbury’deki kuğular ise Ilchester ailesinin malı kabul ediliyor.Kuğu nüfus sayımı, Saksonların tarihte Thames Nehri’ni katetmekte kullandığı kanolara benzer kayıkların replikalarıyla yapılıyor.Sayımı 32 yıldır David Barber yönetiyor. Her kuğu ailesinin sayımını daha önce belirlenen noktalarda yapan Barber ve beraberindekiler, kuğuları kayıklarla çembere alarak sayım noktasına kadar itiyor.Burada sayım ekibi, ayaklarını bağladığı kuğuları yan yana dizdikten sonra o bölgeden gelen ilkokul çocuklarına Barber tarafından kuğular ve kuğu kaldırma hakkında bilgiler veriliyor.Kuğu sayımına bugün, ikisi işlevini sürdüren İkinci Dünya Savaşı’nın ünlü Dunkerque tahliyelerine katılan teknelerden biri de katılıyor. Bu tekne, orduya ait gemilerde dalgalanan, üzerinde St. George haçı bulunan bayrak taşıyor.Hayatının 30 yılını “Kraliçe’nin Kuğu İşaretleyicisi” ünvanıyla geçiren Barber, son iki yıldır “Kral’ın Kuğu İşaretleyicisi” titrini kullanıyor.Şapkasına kuğu tüyü takan Barber, Londra’nın batısındaki Maidenhead kentinin Cookham köyünde yaptıkları sayım işleminde, AA muhabirine konuştu.Bugün yiyecek olarak tüketilmeyen kuğuların korunması ve eğitim amacıyla bu tarihi geleneğin sürdürüldüğünü anlatan Barber, “12. yüzyılda Kraliyet, ülkedeki tüm kuğuları sahiplendi. Kuğu kaldırma işleminin tarihi de o yıllara kadar gidiyor. O zamanlar önemli bir tüketim ürünü olan kuğular artık yenmiyor ve koruma altında. Bu yüzden yılda bir kere nehri yukarı doğru katederek kuğuları kaldırıyor ve sağlığını kontrol ediyoruz.” ifadelerini kullandı.Barber, tartılan ve boyu ölçülen kuğuların yaraları olup olmadığını da kontrol ettiklerini belirterek “Çoğu yaralanma, balıkçılıkta kullanılan oltalardan kaynaklanıyor.” dedi.Yaklaşık 130 kilometrelik güzergahta sayım yaptıklarını ifade eden Barber, bu dönemde henüz uçamayan yavru kuğuları saymanın kolay olduğuna da sözlerine ekledi.